⭐ ستاره‌ای که نامش را پروین گذاشته بودند

پروين اعتصامی در 25 اسفند سال 1285، يعنی مدت کوتاهی بعد از امضای فرمان مشروطيت، در محله‌ی ششگلان تبريز به دنيا می‌آيد؛ زمانی که تازه مظفرالدين شاه مرده بود و اوضاع مملکت افتاده بود دست محمد‌علی شاه مستبد.
​ ديوان پروين که شامل غزل، قصيده، مثنوی و رباعی است در سال 1314، يعنی زمانی که 20 سال از شاعری‌اش می‌گذشته، به چاپ رسيده. البته تا زمانی که ديوانش چاپ شود بسياری از اشعارش در مجله‌ی بهار، منتخبات آثار ضياء هشترودی و «امثال و حکم» دهخدا چاپ مي‌شد. علت اين تأخير در چاپ، مخالفت پدرش بود که تا قبل از ازدواج پروين با وجود اصرار زياد دوستان اجازه‌ی چاپ ديوانش را نمی‌داد. ترسش اين بود که عده‌ای کوتاه‌فکر چاپ ديوان را وسيله‌ای برای تبليغ ازدواج پروين قلمداد کنند. وزارت معارف بعد از چاپ ديوان پروين برای او نشان درجه‌ی سوم علمی فرستاد تا از تلاش‌‎های فرهنگی‌اش تقدير کنند.
​ مضمون بسياری از اشعار پروين اخلاقی است و در حمايت از مردم مظلوم و ستم‌ديده و انتقاد از ستم و ستمگری. در اشعار پروين يک‌جور مهر و عاطفه‌ و مادرانگی جريان دارد و زبان شعرش بسيار سليس و روان است. اشعار او سال‌هاست که در کتاب‌های درسی برای بچه‌ها چاپ می‌شود...
​ متن کامل این مطلب را می‌توانید در جلد شانزدهم کتاب هدهد سفید بخوانید.

از کتابخانه‌های عمومی امانت بگیرید و یا نسخه الکترونیک را از iranpl.ir دانلود کنید.

​ https://media.iranpl.ir/d/2022/09/07/0/259641.pdf?ts=1662547585302 ​

iranpl@